شبی که تلویزیون کم آورد
1- دوشنبه شب بسیاری از فوتبال دوستان و آنهایی که دورادور مسائل فوتبالی را پیگیری می کنند از ساعت 23 پای تلویزیون نشستند تا پرده برداری عادل را از موضوع اختلاف سازمان و فدراسیون با برنامه اش به نظاره بنشینند؛ برنامه یی که با جمله یی به یاد ماندنی تمام شد؛«اگر عمری باقی باشد و بتوان روی این صندلی از حق و حقانیت حرف زد، ان شاءالله در برنامه بعدی به موضوع این چندروزه خواهیم پرداخت.» به نظر شما این ادبیات عادل فردوسی پور بود؟
2- با چهره درهم فرورفته، موهای مجعد، چهره یی که خستگی از سر و روی آن می بارید، با کت مشکی و تیره و البته برخلاف برنامه های این چند سال مقابل دوربین قرار گرفت و از روی نامه، متنی را خواند و به صورت غیرمترقبه یی مسابقه اس ام اس را اعلام کرد. به نظر شما این ادبیات عادل فردوسی پور بود؟
3- می توان لبخند پیروزمندانه «آنها» را پای تلویزیون خانه شان حدس زد؛ مردانی که حالا می توانند قدرت شان را به رخ همه آنهایی بکشند که تا دیروز به موضوع «محدودیت» اهمیتی نمی دادند. مجری برنامه 90 با حالتی افسرده نامه نوشته شده را می خواند؛ «باخبر شدیم دست اندرکاران فوتبال با مجوز سازمان حق هیچ مصاحبه یی را با برنامه های تلویزیونی ندارند و ما در حال بررسی موضوع هستیم تا چنانچه صحت داشته باشد به صورت مفصل درباره آن حرف بزنیم.» به نظر شما این ادبیات عادل فردوسی پور بود؟
4- همیشه همین طور بوده، آن زمانی که انتظار یک اتفاق بزرگ را می کشید ناگهان با چشمان تان می بینید که ناگهان هیچ اتفاقی نمی افتد و شما یک بازی خورده اید. آن زمان که انتظار دارید رئیس جمهور از ابررانت خواران اقتصادی کشور بگوید و هیچ اتفاقی نمی افتد، آن زمان که ابراهیم حاتمی کیا با یک بغل نگاتیو های مثله شده از فیلم «موج مرده» در مقابل خبرنگاران می ایستد و هیچ نمی گوید، همان زمان که رئیس جمهور قبلی مقابل دانشجویان می ایستد و از کارشکنی ها نمی گوید انگار ناگهان زیر دوش آب سرد می روید تا دیگر هوس «تازگی» نکنید. به نظر شما این ادبیات عادل فردوسی پور بود؟
5- دوشنبه شب خیلی ها فهمیدند صداوسیما هم با آن همه قدرت می تواند کم بیاورد و صدایش هم درنیاید. دوشنبه شب خیلی ها فهمیدند خصوصی سازی در شعارهای آقایان حقیقتی دست نیافتنی است که باید سال ها انتظارش را کشید وگرنه خیلی ها طاقت نقد و انتقاد را ندارند. دوشنبه شب خیلی ها از ناراحتی تا چند ساعت بعد از پایان برنامه بیدار ماندند و به فضای رسانه یی جامعه فکر کردند. دوشنبه شب کلاً شب بدی بود. آیا به نظر شما این ادبیات عادل فردوسی پور بود؟